kafja e mengjesit dhe intervista ne Atëdhe vera 2010

Biografia

Studimet e larta në Prishtinë si inxhinier i Agronomisë. Para se të mbaronte studimet arrestohet nga policia serbe si pjesëmarrës i demonstratave studentore në mars të 1981. Dënohet me 10 vjet burg. Në fillim në burgun në Prishtinë dhe në nëntorin e 1981 transferohet në kampin e njohur “hekur e beton” të Nishit në Serbi. Në këtë kamp qëndron deri në vitin 1990. 7 vite e dy muaj i kalon në të ashtuquajturën “grupa pojaqanih nadzor”, (izolim).Me ndihmën e Amnestis Internacionale dhe Komitetit të Helsinkit lirohet nga burgu. Pas daljes nga burgu shkoi në Zvicër, ku jeton edhe aktualisht së bashku me familjen e tij ,gruan dhe tre fëmijët. Zvicra i njohu atij strehimin politik.Sylë Mujaj është njëherësh edhe piktor, edhe poet. Njeriu qe prej dhimbjesh, prej mungesës së lirisë, krijoj vargje qe më forcën e tyre realiste të tronditin, më fuqinë e tyre artistike, depërtojnë deri në qelizat e trupit.Piktura e tij e krijuar ashtu në heshtje e nën peshën e prangave, nga një copë laps i mprehtë e një letër cigareje –siç kujton autori,- një pikturë e lexueshme, por domethënëse: Ajo përcjell me forcë tragjizmin e një populli të tërë nën peshën e dhunës: Fatet individuale të njerëzve numra, siç i ka cilësuar autori, ku ai bën pjesë edhe vetë shprehin dhimbshëm shpresën e lirisë. I mbyllur në mes të betonit dhe hekurit, përmes hekurave, bashkë me dhimbjen dhe shpresën ai herë me poezi e herë me pikturë, nëpërmjet artit të tij realist pasqyron botën e tij të brendshme.Të gjitha këto ai i mblodhi në një libër, të cilin e paraqiti këto ditë në Lidhjen e Shkrimtarëve. Portretet e njerëzve të tij të dashur, shokëve të burgut, të identifikuar me numra, nënës, babait e gruas që e priti për 10 vjet rresht, japin tragjedinë e tij individuale, si simbol i një kombi.Sylë Mujaj ka ekspozuar punimet e tij në 4 ekspozita personale të hapura dy në Zvicër, një në Itali dhe nga viti 1996-1997.



Ekspozita 2010

Foto te Ndryshme

zondag 7 februari 2010

KOSOVA E MËRGATA, PO OSHTINË


KOSOVA E MËRGATA, PO OSHTINË

/Si shenje sherimi per rapsodin tone te dashtun qe sa me shpejte te del nga spitali, Agim Gashit/

Kjo është force e s`është mahi, është ortekë për besë e dhe
Zë i fortë nga Mërgata, oshtimë drejtë Kosovës s`re
Shumë e pa drejte është grumbulluar te çdo grua e çdo burrë
Plagët e mija e dhimbjet tua, janë stuhi qe luajnë çdo gur.

Mblidhi dhimbtë Agim Gashi, shtrëngoj plagët ecim bashkë
Them një Zë mirë te shqipëruar “matrapazët” t`dalin jashtë
Sot Kosova po lyp drejtësi, ne çdo cep e ne çdo anë.
Si te ishim ne “kopila”, kemi zot, kemi babe e nane.

Nuk je i vetëm me dhimbtë tua me poemthin, ta quajmë plagë
Dridhërime, oshtinë Kosova, e drejtësia po Vjene, shume ngadalë
Vijnë dallgë prej Dukagjini ne Drenica, kulla e Jashareve jep porosi:
“Kjo Kosovë nuk është e jona”, duam atë tjetrën qe e duan bijtë e mi

Po te gjithë jem me ty, me ty ecim me ty këndojmë.
Harrojme dhimbtë , mshelen vuajtjet e vallëzojmë
Thërret sharkia, thërret kushtrimi, me dymbëdhjetë tela
Do te del ne breg, s`bën te ndalet, “anija jonë” me vela.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Pershendetje e me deshire e dicipline qytetare i pres komentet e Juaja